Soms roep ik mijn ikken bij elkaar,
Ik heb inmiddels al een aardig reservoir,
En als men vraagt: hé welke is waar?
Ik, Ik, Ik, roepen mijn ikken dan door elkaar.
En dan zwaai ik met mijn voorzittershamer
Verzoek ik stilte in mijn bovenkamer
En dan geef ik met een vorstelijk gebaar
Het woord aan mijn ik van 9 jaar.
Harry Jekkers.
Kijk eens op een andere manier naar jezelf. Stel je persoonlijkheid voor als een bus met allemaal ikken. Jij zit aan het stuur met allemaal ikken. Je ikken willen niet allemaal dezelfde kant uit en hebben verschillende ideeën hoe je de bus moet worden bestuurd.
Zo wenst je perfectionist dat je uitmuntend rijdt, je Pleaser wil dat iedereen naar zijn zin heeft en je pusher wilt zo snel mogelijk doorcrossen naar de plek van bestemming.
Als deze passagiers af en toe iets van hun wensen aan jou de chauffeur kenbaar maken, is het nog te overzien. Maar ze duwen je echter regelmatig opzij en nemen zelf het stuur in handen.
Je keuze vrijheid wordt daardoor onmiddellijk beperkt. Zo kan het dat je pusher op jouw chauffeursstoel zit. Die kan alleen maar tempo maken en flink gas geven. Dat is zijn functie in jouw leven.
Sommige ikken zitten vooraan in de bus en treden veel op de voorgrond. Ze nemen het stuur veelvuldig van je over. Ze doen het zo vaak, dat je het niet eens meer merkt. Misschien ben je inmiddels gaan denken dat zij de chauffeur zijn. Uit het boek Ik ken mijn Ikken.
Herken je dit kom je ook wel eens ikken tegen op je chauffeursstoel,
kom dan eens langs bij mij in de praktijk.
